Sommige ontmoetingen blijven met je mee resoneren, door tijd en ruimte heen. In 2006 volgde ik de colleges van Hans Gerding, toen oa. hoogleraar Wijsbegeerte in Leiden en directeur van het parapsycholgisch instituut. We waren met een klein, aandachtig groepje, maar de gesprekken reikten ver: over Jung, synchroniciteit, parapsychologie, en het grensgebied tussen bewustzijn en het paranormale. Over witte autoโs op iedere hoek in Maastricht, over ectoplasma, over symboliek en betekenis.
๐๐ฒ๐ง๐๐ก๐ซ๐จ๐ง๐ข๐๐ข๐ญ๐๐ข๐ญ ๐ข๐ง ๐๐๐ฐ๐๐ ๐ข๐ง๐
Op de laatste collegedag gaf Hans mij het boek, dat ik eerder leende, “๐๐ฑ ๐ฅ๐ฆ ๐ฅ๐ณ๐ฆ๐ฎ๐ฑ๐ฆ๐ญ” cadeau. Een gebaar dat diep raakte. Diezelfde dag, thuis aangekomen, overhandigde mijn moeder, zonder van dat eerdere moment te weten, precies datzelfde boek aan mij. Twee maal hetzelfde boek, op รฉรฉn dag. Synchroniciteit ten voeten uit.
Ruim twintig jaar later ontmoetten we elkaar vandaag opnieuw. En opnieuw is daar het boek. En opnieuw bevinden we ons op de drempel, dit keer van een nieuwe ontmoeting en een nieuw gesprek.
Hans is een filosoof, denker en onderzoeker die moedig het onbekende betreedt. Zijn werk verbindt wetenschap en filosofie met grenservaringen, verruimd bewustzijn en de spirituele dimensie van het bestaan. Zijn aanwezigheid opent ruimte voor het subtiele en het ongrijpbare.
๐๐ซ๐๐ง๐ฌ๐ ๐๐๐ข๐๐๐๐ง ๐ฏ๐๐ง ๐ก๐๐ญ ๐ฆ๐๐ง๐ฌ๐๐ฅ๐ข๐ฃ๐ค๐ ๐๐๐ฐ๐ฎ๐ฌ๐ญ๐ณ๐ข๐ฃ๐ง
In opmars naar de Zijnscolleges die ik samen met Trudy Krabbe ism School voor Systemisch Bewustzijn (SSB) organiseer, gaan we in gesprek met Hans over de ervaring van Zijn en de grensgebieden van het menselijke bewustzijn. Over wat zich toont voorbij het verklaarbare, maar niet minder werkelijk is.
Het gesprek nemen we op in de vorm van een podcast.ย
