Er is iets raars aan mensen. Wij zijn de enige soort die geheimen heeft. Dieren verstoppen voedsel, maar niet hun gedachten.Ze kennen geen schaamte en geen verlangen om iets te verbergen. Een geheim vraagt om zelfbewustzijn. Weten dat een ander jou kan zien en besluiten iets van die blik af te schermen. Het vermogen om […]
Tag archieven: waarnemen
Als ik die afspraak heb gehad, dan kan ik eindelijk even ademen.Als ik die mails heb beantwoord, dan kan ik echt beginnen.Als het weekend is, dan kom ik tot rust.Als dit project af is, dan komt er ruimte.Als ik straks meer tijd heb, dan ga ik schrijven, sporten, etc. Herkenbaar?Voor mij in elk geval wel. […]
Er zijn van die momenten waarop iets in mij dichtgaat. Omdat het leven zich even terugtrekt, alsof mijn binnenwereld vraagt om eerst weer te verzamelen wat van mij is. Mezelf op te halen. Afgelopen week was ik vijf dagen weg. En vandaag bracht ik mijn dochter, terwijl ze vakantie heeft, toch naar de opvang.Dat kleine […]
In de riad waar we verblijven werkt Hassan – 36 jaar, geboren in het Atlasgebergte, zes uur rijden van Marrakech. Vanaf het eerste moment was er iets in zijn aanwezigheid dat me raakte.Zijn manier van kijken, de rust in zijn stem, de vanzelfsprekende aandacht waarmee hij zich beweegt. Hij is zonder het te benoemen, een […]
Mijn eerste bewuste ervaring op het Afrikaanse continent. Marrakech. Marokko. De aarde hier voelt anders.Stevig. Ruw. Warm van binnenuit.De lucht droogt je huid en de zon doordrenkt elk gebaar.Alles lijkt trager te bewegen alsof de tijd dichter bij de grond leeft. Er is iets in deze plek dat me onmiddellijk naar beneden trekt. Naar de […]
Ik ben op Schiphol.Een plek die bestaat bij gratie van beweging.Mensen verplaatsen zich. Van huis weg. Naar huis toe.Met koffers, paspoorten, routines. Lichamen die zich verplaatsen.Een lichaam dat zich niet alleen door ruimte,maar ook door betekenis beweegt.Een plaats waar bestemming zich voltrekt. Ik reis met mijn moeder.Een reis die evenveel met liefde als met loslaten […]
Ik vertrek vaak niet door de deur, maar door mijn lijf niet meer te bewonen. Het gebeurt soms plotseling. Ik ben aanwezig in een gesprek, ik knik, ik luister en toch ben ik er niet meer. Mijn blik wordt leeg, mijn adem hoog, mijn lijf voelt als een huls waaruit ik half verdwenen ben. Alsof […]
Er hangt iets in de lucht.Nog voor de bomen hun kleur loslaten, nog voor de eerste regen zich aandient, is er dat moment. Ik rook vorige week voor het eerst de herfst in de lucht. En gisteravond weer. De bladeren zijn nog deels groen, maar dragen al de schaduw van wat komen gaat. En tegelijkertijd […]
Er was iemand die me iets vroeg. Een ogenschijnlijk simpele vraag en ik voelde dat mijn lichaam zich even terug trok. Alsof het antwoord nog onderweg was. Alsof er iets ruimte nodig had. ๐๐๐ง ๐ค๐ฅ๐๐ง๐ค ๐๐ข๐ ๐ง๐จ๐ ๐ง๐ข๐๐ญ ๐ฎ๐ข๐ญ๐ ๐๐ฌ๐ญ๐จ๐ซ๐ฏ๐๐ง ๐ข๐ฌIk ken het goed om direct een antwoord te hebben. Hoppa, lekker snel, helder en passend. […]
Regelmatig zie ik het gebeuren. Teams die willen bewegen, maar niet weten hoe. Ze zijn niet onwillig, maar lijken vast te zitten in een verhaal over zichzelf.Over hoe het gaat. Hoe het hoort. Wat er (on)mogelijk is. ๐๐๐ซ๐ก๐๐ฅ๐๐ง ๐๐ข๐ ๐ซ๐ข๐๐ก๐ญ๐ข๐ง๐ ๐ ๐๐ฏ๐๐งAchter elk handelen gaat een verhaal schuil. Teams kunnen niet alleen verschillende praktijken hebben, maar […]










